مفتول های دو یا چندلایه به دلیل داشتن خواص مکانیکی، فیزیکی، حرارتی، الکتریکی و ارتعاشی امروزه کاربردهای خاصی را در صنعت یافته اند. مفتول های دولایه که از لایه های فلزی با دو جنس مختلف تشکیل شده اند برای بهره مندی همزمان از خواص مطلوب چند فلز مانند استحکام زیاد، مقاومت در برابر خوردگی، مقاومت در برابر سایش، بهبود توزیع تنش در مقطع یک ماده، طی سال های اخیر مورد توجه تولیدکنندگان قرار گرفته اند. در این پژوهش، آزمایش کشش تک محوری روی مفتول فولادی و لوله فولاد ضدزنگ انجام شد تا خواص مکانیکی مربوط به هر نمونه به دست آید. برای ساخت مفتول، دوزه هایی آماده شدند. سپس دو نمونه مفتول با عبور از دوزه ها توسط روش سوئیج با نسبت کاهش سطح مقطع 9/75% و 21% ساخته شدند. نمونه ها پس از تولید توسط دستگاه وایرکات برش داده شدند. برای انجام آزمایش استحکام بین لایه ای قالب هایی براساس طرح پولک رانی طراحی شدند. نتایج آزمایش برای کالیبره کردن پارامترهای المان چسبنده در نرم افزار مورد استفاده قرار گرفتند. شبیه سازی با استفاده از نرم افزار انسیس 17. 0 انجام شد. سپس نتایج آن با نتایج آزمایشگاهی مقایسه شد. اثرات کاهش سطح مقطع، قطر داخلی، طول نمونه و ضخامت پوسته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشگاهی با نتایج شبیه سازی تطابق خوبی داشت. با افزایش نسبت کاهش سطح مقطع، نیروی لازم برای جدایش دو لایه افزایش یافته و در نتیجه استحکام چسبندگی بین لایه ای افزایش یافته است.

در این تحقیق، اصلاح الیاف وازده خمیرکاغذ نیمه شیمیایی سولفیت خنثی (NSSC) با استفاده از روش لایه نشانی لایه به لایه و با تشکیل چندلایه های پلیمری نشاسته انجام گرفت. پس از جداسازی الیاف و تهیه سوسپانسیون الیاف با درصد خشکی 0.5 درصد و ایجاد هدایت الکتریکی حدود 437mS/cm با افزودن محلول آبی یک میلی مول کلرید سدیم، آزمایش های تیمار الیاف برای تشکیل لایه های پلیمری (تا 5 لایه متوالی) انجام شد. در ادامه، شاخص نگهداری آب (WRV) در نمونه ها جهت ارزیابی تاثیر این روش بر میزان آب دوستی الیاف اندازه گیری شد. سپس از این الیاف کاغذهای دست ساز استاندارد (3±60 گرم بر مترمربع) تهیه و ویژگی های فیزیکی و مقاومتی آنها به عنوان تابعی از تعداد لایه های لایه نشانی شده بر روی الیاف مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با تیمار الیاف وازده خمیرکاغذ NSSC با روش لایه به لایه، به علت افزایش جذب الکترواستاتیکی نشاسته، شاخص نگهداری آب الیاف افزایش یافت. تغییرات متوالی بصورت افزایش دانسیته ظاهری و کاهش ضخامت کاغذ نیز تشکیل چندلایه های پلیمر نشاسته بر روی الیاف وازده را تایید می کند. تشکیل این چندلایه ها بر روی الیاف وازده سبب توسعه قابل ملاحظه شاخص های مقاومت به کشش (از 13.21N.m/g به (30.65N.m/g و مقاومت به ترکیدن (از (1.23kPa.m2/g به2.36kPa.m2/g ) شده است. تصاویر الکترونی تهیه شده نیز فشرده شدن بافت کاغذ و توسعه مقاومت های کاغذ را در اثر افزایش قابلیت پیوندیابی بین الیاف تایید می کند.

هدف از این تحقیق، بررسی سینتیک خشک شدن زرشک (.Berberis vulgaris L) در دماهای مختلف (60، 70 و 80 درجه سلسیوس)، سرعت هوای (0.3، 0.5 و 1 متر بر ثانیه) و دو پیش تیمار است. زمان خشک شدن و تغییر رنگ در طول خشک شدن از طریق آزمایش تعیین شد. زرشک ها از محتوای رطوبت اولیه %73.44 بر پایه تر به محتوای رطوبت مورد نیاز %18 بر پایه تر در طول خشک شدن رسیدند. سینتیک خشک شدن توسط اندازه گیری وزن زرشک ها در فواصل زمانی منظم، تحت نظارت قرار گرفت. منحنی های خشک شدن برای زرشک های شاهد و تیمار شده به دست آمدند. تاثیر دو پیش تیمار روی سینتیک خشک شدن مورد بررسی قرار گرفت. دو پیش تیمار شامل شوک حرارتی با فرو بردن دانه های زرشک در آب داغ و فرو بردن آن بلافاصله در آب سرد و دیگری فرو بردن آنها در امولسیون شامل روغن زیتون و کربنات پتاسیم خوراکی بود. رنگ محصول در طول خشک شدن تغییر کرد. نتایج نشان داد که استفاده از دماهای پایین مانع از این تغییر رنگ می شود. دمای هوا روی سرعت خشک شدن و مقادیر رنگ در مقیاس هانترلب در سطح معنی دار %5 تاثیرگذار بود. استفاده از شوک حرارتی و امولسیون روغن زیتون و کربنات پتاسیم زمان خشک شدن را به ترتیب %40 و %60 کاهش داد. انتقال رطوبت از نمونه ها توسط مدل انتشار فیک بیان شد تا ضریب پخش موثر (Deff) محاسبه شود. این ضریب با افزایش دما افزایش یافت و مقادیر بزرگتری برای نمونه های تیمار شده به دست آمد. همچنین مقادیر بزرگتری برای نمونه های تیمار شده با امولسیون شامل روغن زیتون و کربنات پتاسیم نسبت به نمونه تیمار شده با آب داغ به دست آمد. مقادیر ضریب پخش نمونه های شاهد و تیمار شده به ترتیب 2.57×10-13 و 9.67×10-12 بود. تغییر رنگ کلی (DE) و زاویه رنگ (H) با افزایش دما افزایش یافت. در نمونه های تیمار شده با امولسیون تغییر رنگ بیشتری مشاهده شد. تحلیل آماری نشان داد که دما و پیش تیمار بیشترین تاثیر را در کاهش زمان خشک شدن در سطح معنی دار %1 داشته است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

برنج یکی از محصولات مهم کشاورزی می باشد. با توجه به اهمیت سالم ماندن دانه برنج در طی فرآیند شالی کوبی و تاثیر شرایط خشک کردن بر میزان شکستگی برنج در طی فرآوری، کنترل دقیق شرایط خشک کردن آن مهم می باشد. هدف از این مطالعه ارایه مدل سینتیک خشک شدن شلتوک رقم فجر می باشد. برای این منظور آزمایشاتی در پنج سطح دمای 30 تا 70 درجه سلسیوس و چهار سطح سرعت هوای 0.25 تا یک متر بر ثانیه و در سه تکرار (جمعا 60 سری آزمایش) بر روی توده بستر نازک شلتوک داخل خشک کن مورد بررسی قرار گرفت. رطوبت محصول در شروع خشک شدن در تمامی آزمایش ها در حدود 27 درصد (بر پایه خشک) بود. رطوبت تعادلی با توجه به رطوبت نسبی و دمای خشک کن از معادلات هم دمایی تجربی مرسوم محاسبه شد. رطوبت توده محصول در طی خشک شدن هر 5 ثانیه توسط یک ترازوی دیجیتالی اندازه گیری و در رایانه ذخیره شد. نمودارهای نسبت رطوبت و آهنگ خشک شدن در طی خشک کردن به دست آمد. مدل سینتیک خشک شدن توده شلتوک با هشت مدل تجربی رایج و بر اساس سه شاخص آماری شامل ضریب تعیین، مربع کای و RMSE با هم مقایسه شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری حاکی از آن است که برای شلتوک رقم فجر مدل تقریب پخش نسبت به سایر مدل ها از دقت بالاتری برخوردار است. مقدار ضریب تعیین این مدل در دماهای 30، 40، 50، 60 و 70 درجه سلسیوس به ترتیب برابر 0.996، 0.998، 0.999، 0.999 و 0.999 بود که نشان می دهد مدل تقریب پخش می تواند با دقت بالایی تغییرات رطوبت شلتوک را شبیه سازی کند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

بیان مساله: استفاده از دنتین باندینگ ها امروزه رواج زیادی یافته است. با توجه به تفاوتهایی که در ساختمان مینا و عاج وجود دارد، استفاده از Unfilled Resin و دنتین باندینگ ها بر روی مینا که اساسا یکی آب گریز (هیدروفوب) و دیگری آب دوست (هیدروفیل) است، می تواند در باندنیگ اثر بگذارد.هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان قدرت باند برشی Unfilled Resin و دنتین باندینگ روی مینای اچ شده در دو حالت خشک و مرطوب انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 30 دندان قدامی که سطح باکال آنها کاملا سالم و فاقد هر گونه نقص مینایی بودند، انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه 10 تایی تقسیم شدند. سطح میانی باکال هر سه گروه پس از مسطح کردن با دیسک، با اسید فسفریک 37% به مدت 15 ثانیه اچ و سپس به مدت 20 ثانیه شسته شد. در گروه اول پس از خشک کردن سطح اچ شده، روی نمونه ها Unfilled Resin قرار داده شد و سپس به مدت 20 ثانیه نمونه ها کیور شدند. در گروه دوم نیز مشابه گروه اول پس از خشک کردن سطح مینا از دنتین باندینگ استفاده شد و نمونه ها پس از 30 ثانیه به مدت 20 ثانیه کیور شدند. در گروه سوم رطوبت اضافی سطح مینای اچ شده توسط پنبه، گرفته شد و پس از قرار دادن دنتین باندینگ به مدت 30 ثانیه، سطح 20 ثانیه کیور شد؛ سپس با استفاده از استوانه ای به ابعاد 3.5´2 میلیمتر کامپوزیت در سطح مینای سه گروه قرار داده شد و نمونه ها در جهات مختلف به مدت 40 ثانیه کیور شدند؛ تمامی نمونه ها پس از ترموسایکلینگ توسط دستگاه Instron برای بررسی نیروهای برشی مورد آزمایش قرار گرفتند و با استفاده از آزمون یک طرفه ANOVA و Tukey HSD مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: قدرت باند برشی Unfilled Resin روی مینای خشک از دو گروه دیگر بیشتر بود؛ میزان باند در گروه دنتین باندینگ به طور معنی داری کمتر از گروه Unfilled Resin بود (P<0.05). بین دنتین باندینگ با مینای خشک و مرطوب با هم و دنتین باندینگ با مینای مرطوب و Unfilled Resin اختلاف معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: طبق یافته های این مطالعه، پیشنهاد می شود هنگام ترمیم مینا با کامپوزیت، به منظور حصول باند مطلوب تر از Unfilled Resin استفاده شود‍؛ در صورت استفاده از دنتین باندینگ ها، بهتر است سطح مینا مرطوب باشد.

استفاده از کاغذ به عنوان ماده بسته بندی و توسعه برنامه های کاربردی تکنولوژیکی بر روی بسترهای کاغذی تا حد زیادی به کنترل خواص آب دوستی الیاف سلولزی و بهبود خواص دفع آب آن بستگی دارد. لذا تحقیق حاضر با هدف توسعه سطوح آب گریز در الیاف سلولزی با روش لایه به لایه و با حفظ و بهبود همزمان خواص فیزیکی شبکه کاغذ انجام شد. لایه نشانی توسط نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم و پلی آکریلیک اسید به ترتیب به عنوان لایه کاتیونی و آنیونی به تعداد 3، 5 و 7 لایه و با استفاده از زایکوسیل و فلوئوروآلکیل سیلان در آخرین لایه روی الیاف خمیرکاغذ رنگبری نشده کرافت پهن-برگان انجام شد. سپس با استفاده از این الیاف سلولزی اصلاح شده کاغذهای دست ساز ساخته شد. ویژگی های زبری و زاویه تماس به منظور ارزیابی اثرات آب گریزی لایه ها اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که میزان زبری با افزایش تعداد لایه ها افزایش یافته است. زاویه تماس آنی نیز با افزایش تعداد لایه های جذب شده افزایش یافته است و در لایه هفتم به مقدار تقریبی 110 درجه رسیده است. همچنین با افزایش لایه ها، زاویه تماس دینامیکی نیز با تاخیر بیشتر دچار افت شد. استفاده از فلوئورو سیلان به عنوان لایه هشتم در مقایسه با نانو زایکوسیل تاثیر بیشتری در کاهش انرژی سطحی نشان داد. زاویه تماس آنی کاغذ تیمار شده با نانو زایکوسیل حدود 125 درجه اندازه گیری شد که بعد از گذشت تنها 30 ثانیه این مقدار با یک افت چشمگیر به 48 درجه رسید. با این وجود کاغذ اصلاح شده با فلوئوروسیلان در همین مدت زمان زاویه-تماس 140 درجه را نشان داد. علاوه بر این، تصاویر میکروسکوپ الکترونی (SEM)تهیه شده از سطح کاغذ وجود نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم را در سطح الیاف ثابت کرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.